Bago pa lang na mabigyan ako ng visa nagplano na kami ni hubby na magwowork ako after ng bday ni yuina.
Minsan nalulungkot lang ako na kokonti na alng ang time ko sa kaniya.
Gustong gusto kong inaalagaan si yuina kahit na malikot na siya at inuubos na niya ang pasensiya ko hindi ko pa rin mapigilan ang sarili ko na alagaan siya.
Kaya lang kaylangan na namin pagipunan ang magiging future niya.
Hindi naman maingay si hubby kaya lang oras na kasi para ako naman ang makatulong sa mga pinsan ko.
Alam naman siguro natin na hanggang ngayon taghirap parin ang bansa.
Swerte pa nga at may trabaho pa ang mga pilipino dito sa japan.
So para mapaikli ang storya.
Nagkasundo kami ni hubby na magaaral akong magdrive.
Alam ko nakakatakot sa umpisa pero talagang kaylangan ko matuto.
Para naman hindi na ako tatawag kay hubby kapag oras ng work niya na kaylangan ko pumunta dito doon blablabla......
Para hidi narin magastos sa taxi.
Isa pa para samin ni yuina hatid sundo sa school or kahit saan lugar.
Magiipon na rin kami ng pera para sa next baby heheheh sana lang masundan.
Sobrang ang gastos talaga ng magkaanak kahit na never akong gumastos ako kasi ang tagahawak ng 1 month budget namin kaya kapag kapos ako lagi ang may kasalanan.
Basta gagawin ko na lang kung ano ang trabaho ng pagiging magulang at asawa.
Sana lang wag akong atakihin ng sakit ko sa spinalcord ko para hindi ako topakin everytime na mapapagod ako.
Posts
